در بازدید از روستای ناگان، با مدرسهای مواجه شدیم که سالها پیش بهعنوان فضای ابتدایی ساخته شده بود؛ بنایی خشتوگلی با قدمتی بیش از نیم قرن، که اکنون به عنوان مدرسه راهنمایی دختران مورد استفاده قرار میگرفت. فضای فرسوده و ناایمن آن، نشان میداد که ادامه تحصیل برای دختران این روستا، بیش از آنکه فرصت باشد، تلاشی برای بقا و امید بود.
اما چیزی در این روستا ما را متوقف کرد؛ فرهنگی زنده و احترام عمیق به آموزش.
با وجود همه محرومیتها، مدرسهای با این قدمت، همچنان دارای دو سرویس بهداشتی فعال بود؛ نشانهای روشن از نگاه ارزشمند مردم به شأن آموزش، حتی در سختترین شرایط.
در همین فضا، تصمیم به ساخت مدرسهای مخصوص دختران گرفتیم؛ مدرسهای ایمن، استاندارد و درخور دخترانی که رویای آیندهای روشن را در دل داشتند.
امروز، مدرسه دخترانه ناگان با دو مقطع راهنمایی و متوسطه فعال است. دختران این روستا دیگر برای ادامه تحصیل ناچار به ترک خانه و روستا نیستند. آنها در کنار خانواده، در محیطی امن و شاداب، مسیر رشد و بالندگی خود را ادامه میدهند.